He, wat was heerlijk gisteren. Eindelijk waren ze er weer massaal, de vlinders. Was ik vrijdag nog droevig gestemd, doordat ik op Moerdijk, ondanks de gele velden vol rolklaver, helaas niet één icarus blauwtje heb gezien. Oh ja de latere
soorten van het jaar, zoals Bruin en Oranjezandoogje, waren er gelukkig volop en ook de hooibeestjes deden het goed dit jaar. Maar waar zijn de grote aantallen Kleine Vos, Icarus blauwtje en de wat meer zeldzamere Koninginnepage? Ik maak me er echt zorgen
over.
Maar gisteren was het feest in onze tuin. Grote aantallen Atalantas, Bonte Zandoogjes, Kleine en Klein geaderde Witjes en zelfs één Groot Koolwitje erbij, heerlijk en prachtig. Gelukkig ook nog een Dagpauwoog, daar heeft de eerste
generatie het ook niet zo goed gedaan, maar ze redden het. Geweldig gewoon die pracht vlinders. Zo'n kwetsbaar beestje dat met zijn kleuren alle aandacht op zich vestigd, geen verdediging, maar toch zo'n machtig sterke overlever. Neem nou zo'n Atalanta, komt
hier uit en trekt vervolgens een gigantische afstand verder, hoe presteren ze het? Daar raak je diep van onder de indruk.
Nee, hoewel het armoe troef is met de dagvlinders en libellen, was het dit weekend een feest en dt koesteren we dan maar
met volle teugen