Op geen enkele kaart zal je het vinden, gewoon omdat het als gebied niet bestaat; "Het verdronken land van de Beerze." Maar gisteren mocht ik samen met een groep fijne broeders, er getuigen van zijn, dat een klein en smal riviertje, als de Beerze, kan
uitgroeien tot een zeer krachtige, kolkende watermassa, die buiten zijn oevers was getreden. Grote delen van het Banisveld en de Annadreef stonden onder water en dat gaf een ontzagwekkend beeld. Zoals één van ons zei: "Het meest indrukwekkend
vind ik, is dat je een enorm krachige, kolkende stroming ziet, maar je hoort het water niet."
En gelijk had hij. Natuurlijk, daar waar het zich over een omgevallen boom heen, een weg probeerde te banen, hoorde je het water even, maar voor de rest
niet. Water een noodzaak en een symbool voor leven in de schepping, kan tegelijkertijd een sluipmoordenaar zijn en een vernietegende kracht hebben, op enorme sterke reuzen, als oude eiken.
Hoe wonderbaarlijk kunnen dingen verlopen? Ik was in de Kampina
met het doel om samen te genieten van de grootsheid van Gods schepping, door ze juist de kleine details te laten ontdekken, die je daar zo vaak in bloemen, vlinders en libellen ziet en uitgerekend juist nu was het, dat je al diep onder de indruk raakte van
de schepping, doordat zo'n klein en smal stroompje, was uitgegroeit tot een geweldige sterke kracht, die ontembaar was en alles onder water zette.
Maar toch konden we gelukkig ook getuige zijn van grootheid van de schepping, door die kleine, prachtige
en vaak kwetsbare schepseltjes als juffers en vlinders. Kleurenpracht, die je soms pas ziet, als je er een poosje letterlijk bij stil staat. Lantaarntje, watersnuffel, azuurjuffer, vuurjuffer, koraaljuffer, maanwaterjuffer, weidebeek en bosbeekjuffer, gewone
en tangpantserjuffer. Icarusblauwtje, bruin en heideblauwtje, hooibeestje, bruinzandoogje en koevinkje, en als klap op de vuurpijl; de kleine ijsvogelvlinder. Allemaal kleine schepseltjes, waar velen niet eens bewust zijn van hun bestaan, die samen als onderdeel
van het totale plaatje, een ecosysteem tot in detail in evenwicht houden en zo ons onder de indruk brengen, van de verbazingwekkende grootheid van de schepping. Geweldig gewoon.
Voor mezelf was de ontdekking van de kleine ijsvogelvlinder, een ware sensatie.
En iedereen die onze website kent, weet dat de foto's die we plaatsen, van onsazelf zijn. Maar in dit geval wil ik er graag even bij vermelden dat de foto niet van mezelf is, maar dat deze toebehoort aan diginature, die ik gevonden bij het zoeken naar
afbeeldingen. Ik kon dit keer zelf geen foto maken, maar als punt van herkenning voor mijn broeders heb ik gekozen om een foto van internet te halen. Dit even om recht te doen aan de eigenaar.
Het verdronken land van de Beerze. Een geweldige dag, waarin
het fantastisch genieten was samen van de Kampina, op een manier zoals ik de Kampina nog nooit gezien heb.