Op een zomerse winterdag als vandaag, zou je niet zo snel denken aan een mooie vogelexcursie op de Brouwersdam. Jonathan en ik wilden voor de eerste keer eens proberen, om zo'n vogelexcursie te houden. Geen wandel excursie, maar met de telescoop de
zee af speuren naar zeevogels die in hoofdzaak alleen in de winter voor onze kust zitten. Ik moet eerlijk bekennen dat ik het heel spannend vond. Oh nee, aan de bezoekers zou het niet liggen, we hebben eigenlijk nog nooit meegemaakt dat we een ongezellige
groep hadden of negatieve mensen. De spanning zat hem meer in locatie. Op de Brouwersdam waait het altijd en de kans dat je in deze tijd van het jaar een snijdende koude wind hebt, is zeker niet denkbeeldig. Nu is dat niet zo erg als je samen bent, want dan
kijk je vanuit de auto, maar dat kan niet als je een excursie doet. Maar het weer zat wonderbaarlijk mee en het aantal vogels was ook boven verwachting.
Als je een thema aan deze excursie zou willen plakken, zou metamorfose vogels, een goed thema zijn.
We wilden de bezoekers graag laten zien, die soorten, die in de zomer een totaal ander verenkleed hebben. Dat zijn vooral de duikers en futen. Ik zat me te bedenken, vraag eens aan bv een IJslander, hoe een kuifduiker, roodkeelduiker, ijsduiker of parelduiker
eruit ziet, dan zou die persoon een heel ander plaatje van die vogels hebben, dan wij. Natuurlijk is het theoretisch, want als een IJslands persoon een vogelliefhebber is, dan zou hij ook weten dat die vogels een heel ander winterkleed hebben. Maar zoals ze
daar in elk geval gezien worden, lijken ze totaal niet op zoals wij ze hier kennen.
En we zagen veel soorten, zelfs de ijseend en dat is toch geen alledaagse soort. We zijn gestart in het werkhaventje en toen we zo eens in eerste instantie rondkeken,
leek deze op een groep rotganzen en een fuut na, leeg te zijn. Tot je de telescoop erbij pakt. Het is altijd lastig in eerste instantie, om een grijze vogel, op een grijs wateroppervlak en een grijze lucht, waar te nemen. Vooral omdat je eerst moet wennen
aan het perspectief van de vogels. In zo'n egale kleur omgeving waarin weinig scherpte diepte is, is afstand moeilijk in te schatten en mis je ook een vergelijking om de grote van een vogel in te schatten. Daarom is een start bij het haventje altijd goed,
want dan heb je een kom, met een donkere stenen krip, waardoor je een beter perspectief krijgt.
Met de telescoop zagen we wel ineens de roodkeelduikers zoals op de foto en wel de zeekoeten en zwarte zeeeend en kuifduikers. En omdat je ze dan wel
goed kan zien, zie je ze ineens ook door je kijker heen. Je beseft dan waar je op moet letten en dan is blijkt dat haventje ineens niet zo leeg als je denkt. Met die ervaring op zak, konden we verder en dan wordt het pas echt leuk, om zelf in de golven al
die soorten te ontdekken. Opvallend was wel, dat we 4 weken terug hoofdzakelijk geoorde futen zagen en een enkele kuifduiker. Vandaag was dat net andersom. Toegegeven, het zijn wel twee lastige soorten om van elkaar te onderscheiden, als je er geen ervaring
mee hebt.
We verplaatsten ons daarna naar het midden gedeelte van de Brouwersdam, waar gelukkig de pijpleiding weer weg was en zagen direct de kuifduikers, middelste zaagbekken van dichtbij. Iets verderop grote groepen brilduikers en jawel, ook
de prachtige en redelijk zeldzame; ijseend. Onder ons scharrelden ook wat steenlopers en drieteentjes en kwam er nog een paarse strandloper langsgevlogen. Deze zagen we ook op weg naar de spuisluis nog. Bij de spuisluis zagen we nog meer zeekoeten en
vermoedelijk een tweede ijseend. En uiteraard de grijze zeehonden. We hadden er zin in en de tijd vloog om. We sloten daar in elk geval de excursie af en boden de bezoekers aan, dat als ze zin hadden, ze met ons mee konden naar het haventje aan de kant van
de Grevelingen, waar nog geen 20 minuten daarvoor 2 parelduikers en een ijsduiker gespot waren. Velen gingen mee en er deed zich een zeer merkwaardig fenomeen voor: "voor het eerst in al de jaren dat we op de Brouwersdam komen, was het binnengaats kouder,
dan buitengaats!"
Helaas zagen we de 3 duikers niet. Dat wil zeggen, voordat de bezoekers allemaal weg waren. Toen zag Jonathan eerst de ijsduiker opvliegen op grote afstand en even later bleek dat de parelduikers al die tijd vlak bij ons hadden gezeten,
maar niemand ze hadden gezien. Ze vlogen beiden kort na elkaar vlak voorbij de krip van het haventje uit het water op en verdwenen naar het westen.
Maar het hoogtijd om te gaan, want we wilden nog kijken of we de roodhalsgans konden vinden bij
Goedereede en jawel dat is ook nog gelukt ook. En we moesten nog naar het Voornesmeer, om te kijken voor een leuke route voor een excursie, omdat we voor de kerst onze excursies in de rest van de winter en het voorjaar op de website van Vogelbescherming willen
plaatsen. Het werd al schemerig toen we eindelijk op het strandje bij het paviljoen aankwamen. Geloof het of niet, maar Jontahan zag meteen vlak voor ons, jawel een ijsduiker. Eigenlijk haddenwe beiden nog maar zelden een ijsduiker zo dichtbij gezien. Jammer
dat het al te donker was om een fatsoenlijke foto te maken, maar de ervaring was geweldig.
We hebben nog wat rond gelopen en uiteindelijk besloten dat we de excursie bij het Voornesmeer in februari, willen houden door een wandeling te maken aan beide
zijden van de Brielse Gatdam, zodat we heen kunnen kijken over de slikken van Voorne aan de Noordzee kant en terug over het Voornesmeer en in wat meer duinbegroeing.
Kortom, we hadden een lange dag, met fantastische mensen en geweldig leuke soorten
vogels om op terug te kijken.