Zaterdag 18/10 verzamelden we ons op de parkeerplaats bij het Biesbosch museum, voor de vogel excursie van Vogelbescherming Nederland. Het was er nog stil en kil, en de eerste zonnestralen kwamen op, toe we om 9 uur kennis maakten met de 10 deelnemers.
Een gezellige groep die er zin in had, dus het beloofde een mooie wandeling te worden. Voor de gelegnheid waren Jonathan en Jefta ok meegegaan, omdat vanwege het mooie weer, de vogeltrek goed op gang was, en dan kan je wel een paar extra ogen en oren gebbruiken.
We besloten om eerst de grienden van de Pannenkoek in te gaan, omdat vanwege het vroege uur, we de meeste kans zouden hebben op het zien van het bekende Ijsvogeltje. Helaas hebben we hem alleen maar gehoord, maar de Pannenkoek blijft altijd boeiend, al
was het alleen maar dat we iets uit konden leggen, over hoe een eendenkooi werkt, en over de geschiedenis van de griendwerkers in de Biesbosch.
Daarna zijn we overgestoken naar het Gat van Lijnoorden en polder Oude Hardenhoek. Daar werd echt spectakel.
Vanwege het vroege uur hoorden we overal om ons heen de Waterral en de Cetti's zangers roepen. Twee soorten vogels die je zelden ziet, maar alleen hoort. Zachtjes speuren we langs de rietkragen, hopend op het geluk dat we misschien toch één van
deze twee heimelijk levende vogels, mochten spotten. Maar helaas, ze trapten er niet in.
Toen we bij het water kwamen van polder Oude Hardenhoek, wierp de opkomende zon een prachtig licht over het water, waar fotografen van smullen, en waren we onder
de indruk van de geweldige kleuren die zulk licht geeft. De zilverreigers, knobbelzwanen, krakeenden en kuifeenden, slobeenden en wintertalingen en zelfs al een enkele pijlstaart, dobberden rustig langs de rietkragen, in een serene rust, die alleen werd onderbroken
door onze gesprekken en de overtrekkende veldleeuwerikken en ganzen. Echt van die momenten om even bij stil te staan en diep tot je door te laten dringen. Door het hoge water, waren er weinig steltlopers te zien en was de afstand ook vrij groot. Toen
we in het weidse landschap op het veld van de paarden kwamen, werden we verrast door opvliegende watersnippen en een waterpieper. Ook werd er ons nog even een vlugge blik vergund op een juveniele Bruine Kiekendief, die qua kleuren dan op een miniatuur zeearend
lijkt. Deze laatste mochten we helaas deze morgen niet zien, 's middags toen de bezoekers weg waren, werden we bijna door een zeearend overvlogen op de Petrusplaat maar ja dat heb je niet in de hand.
Hoewel we allemaal bekend zijn met trekvogels, was
het ook wel leuk om te vertellen dat er ook trekvlinders zijn, zoals de Oranje Luzernevlinder die we zagen.
Ondertusse was het aantal soorten en aantal vogels wat over kwam trekken al bijna niet meer te tellen. De gasten waren zich er van bewust dat
als je maar even rustig de tijd nam, om even om je heen te kijken, dat je dan veel meer on zien dan je zou verwachten als je ergens zo loopt. Overal zag je wel wat opvliegen, voorbij trekken, of hoorde je wel een vogel zingen.
Maar de klapper werd door
één van onze bezoekers ontdekt, een vrouwtje Krooneend. Een voor de Biesbosch zeldzame soort, dus dat was een echte "hot spot". Ontzettend leuk vonden we dat, want het is leuk om veel dingen te vertellen en/of aan te wijzen, maar het leukste
blijft toch, dat de gasten zelf iets moois ontdekken.
Maar zoals altijd wanneer je het goed naar je zin hebt met elkaar gaat de tijd veel te snel. We konden nog wel uren doorgaan (wat we zelf nog wel gedaan hebben), maar het werd toch tijd om naar de
parkeerplaats terug te gaan. Kortom wij vonden het een prachtige morgen en een heel gezellige groep, die we nogmaals willen danken, en voor zover wij het konden beoordelen hebben ook de gasten het als een mooie excursie ervaren. Een mijlpaaltje zeg maar, om
op terug te zien.