Ja u leest het goed, vandaag een keer (bijna) geen vogels wezen kijken. Vandaag in de Heemtuin van de NVWA parende kikkers gekeken. Het ging met name om de Heikikker die in de paartijd zo mooi blauw is. Jonathan had het geluk dat hij afgelopen donderdag
met het mooie warme weer al geweest was, want toen was de paring op zijn hoogtepunt en waren er echte blauwe examplaren te zien. Vandaag viel dat wel tegen, en moest je goed kijken of het nu een bruine of een heikikker was. Beide soorten zijn het eerste in
het seizoen die paren en eieren afzetten. Sommige mensen kunnen aan het kikkerdril zien, welk van de bruine kikker is en welk van de heikikker, maar dat lukt ons niet. Het enige wat we weten is dat de heikikker meestal zijn eieren wat dieper afzet, dan de
bruine kikker. Omdat het vandaag relatief koud was, waren de kikkers niet echt actief, en moest je echt goed kijken en luisteren met welke soort je te maken had. Heikikkers hebben een spitsere snuit, en meestal een lichte rugstreep, dat houden we als leidraad
maar aan, wanneer de kikkers niet echt blauw zijn. Want ook de "bef" van het mannetje bruine kikker, kan licht grijs/blauw of wit zijn. Alleen de buik is bijna altijd gemarmerd, maar die zie je meestal niet. Ook de soort wangvlek is een identificatie, maar
nooit doorslaggevend.
Het was in elk geval leuk dat er zoveel mensen op afgekomen waren, en je zag iedereen genieten, geweldig.
Ik ben nog even met een enthousiaste collega vogelaar op zoek geweest naar de ransuilen, maar dat zou je dan net meemaken,
ze waren er niet. Tegen 17:00 uur namen we afscheid, en gingen we beiden een andere kant op. En uitgerekend naar 700 meter, zat er een steenuil op het dak van een boeren schuur. Vond ik wel even sneu voor mijn enthousiaste mede vogelaar.
Maar ja daar
kon ik weinig aan veranderen. Al met al was het een leuke middag en zijn we blij dat er zoveel enthousiaste mensen zijn voor de natuur.
Jonathan had zich vandaag ingezet voor een goed doel; "walk for water", waarin hij zich heeft laten sponsoren voor
het goede doel van schoon drinkwater voor de 3e wereld. 20 km lopen in de zandverstuiving van Kootwijkerzand. En ja als je dan toch daar wandeld met een paar vrienden, dan geniet je ook van de natuur daar. In dit geval kwam hij thuis met nog steeds het geluid
van de vele boomleeuwrikken die hij had gehoord daar.