Je hebt er van die dagen bij, dan maakt het niet meer zoveel uit of je nu zeldzame soorten ziet. Dan is het lichtspektakel, kleurenpracht en de dynamiek in de schepping, zo overweldigend, dan geniet je intens, raak je sterk onder de indruk, Dan ben
je vol van vreugde, vrede en verwondering. Dan ervaar je met devotie, dat je vandaag te gast ben in Gods tuin. En vandaag was zo'n dag. Een dag waarin je het eigenlijk zou willen laten zien, en dan blij zijn met de reacties van de mensen, hoe zij dat nu ervaren.
Je komt in natuurliefhebbend Nederland zoveel verschillende mensen tegen, en allemaal hebben ze hun eigen unieke beleving en ervaring, en dat is boeiend om te delen, geweldig.
Hoewel we toch regelmatig naar de Kwade Hoek gaan, is het toch altijd weer
anders. Vandaag met de zon erbij en eenkoude bries, kreeg het strand, de duinen en de slikken een feestelijk kleurtje. Prachtige zandsculpturen, zeldzame planten, schitterende schelpen, een haaienei, een verdwaalde sepia, prachtige stukken wrakhout, ze maakten
het alles bij elkaar zeer bijzonder. Ook de vogels waren in een feesstemming. Geweldige vliegshows van een tiental drieteenstrandlopers, te midden van honderden bonte strandlopers, rosse grutto's en scholekters en eiders. Elke keer even landen vlak voor je
op het strand en daar gingen ze weer. Als één lichaam kerend, duikend, scherend door de lucht en met elke draai viel er weer een ander licht op, zodat je met open mond, het spektakel stond te bekijken. Het leuke was dat zowel onder de bonte strandlopers,
als onder rosse grutto's, er dieren bij zaten die nog in zomerkleed waren. Maar ook nog de gewone grutto, die het schijnbaar nog prima vertoeven vond hier in NL tussen de rosse grutto's. In de verte op zee zat ook nog een roodkeelduiker, maar daar kwam
ik pas achter toen ik thuis de foto's aan het sorteren was. Ook een aantal zilverplevieren deelden in het enthousiasme van de bonte strandlopers en vlogen telkens in de groep mee. De bontbekplevieren en de steenlopers, lieten het feest aan zich voorbijgaan,
die bleven rustig doorscharrelen. En ook de wulpen bleven op een enkele uitzondering na, veraf op een plaat zitten, met een tevreden rustende groep grote mantelmeeuwen. Zelfs 2 slechtvalken genoten van de zon en blven rustig zitten op 2 verschillende eilandjes
naast elkaar. Het leek wel over het dierenrijk voor deze bijzondere dag, even de vrede had gesloten, zodat iedereen kon genieten. Ook was het indrukwekkend om de vloed op te zien komen. Daar helemaal aan het einde van de plaat, waar we de slechtvalkestonden
te bekijken, zag je overal om je heen het water stilletjes opkomen en de kreekjes vullen. Je zou er willen blijven, maar dan zou je door het opkomende water ingesloten worden.
Ach ja, maar het werd tijd ook om terug te gaan. Dus door de duintjes heen
terug. Regelmatig opgeschrikt worden, door bv een veldleeuwerik, die voor Jonathans voeten opvloog en heftig verontwaardigd zijn roep liet horen, net als de graspieper. Dan stond je hart even weer bijna stil, omdat mevrouw fazant met veel kabaal vlak voor
je weg fladderde. Of de watersnippen. die wegschoten, maar daar rekenden we al op. Foto's maken van zeewolfsmelk met lange schaduwen, gaf ook prachtige plaatjes, en terwijl je zo op je knieën zat voor het mooie plaatje, viel mijn oog ineens op het spoor
van een vos, die eerder daar heimelijk tussen het helmgras was doorgeslopen.
Al struinend kom je zo weer terug in de bewoonde wereld en keek je nog 1x keer met een hart vol geluk en tevredenheid uit, over de duintjes en slikken van de Kwade Hoek, bij
het laatste beetje zonlicht. Wat een dag, oh wat een prachtige dag.
Ps op de pagina met vogelfoto's staan nog een aantal mooie plaatjes van de luchtshow